кАМЯНЕЦ
2005
Мне, Камянец, краса твая
Ніколі не была халоднай.
Паблізу нарадзіўся я – і рос
Ты крэўны мне , ты родны…
О мілы слынны гарадок,
Я ўсёй душой табе належу.
Знаёмы кожны тут куток
Ад цэркаўкі да Белай вежы.
Я. Казлоўская, Ж. Прымак
Першае летапіснае ўпамінанне аб Камянцы адносіцца да 1276 г. Горад уваходзіў у склад Вялікага Княства Літоўскага. Ім валодаў спачатку князь Кейстут, а затым Вітаўт. Камянец і бліжэйшыя зямлі не раз падвяргаліся набегам крыжакоў. У 1375 г. яны разбурылі і спалілі горад дашчэнту, ацалела толькі абаронная вежа. Менавіта яна, Камянецкая вежа, якую часта называюць Белай вежай, з’яўляецца візітнай карткай горада і адзіным на тэрыторыі Беларусі архітэктурным помнікам Старажытнай Русі, які захаваўся ў цэлым выглядзе да нашых дзён.
У 2005 г. свята пісьменства разгарнулася ля сцен Камянецкай вежы. Велічнаму сімвалу Берасцейскага краю і ўсёй Беларусі больш за 700 гадоў. Кажуць, што ў сярэднія вякі жыхары Камянца з гонарам маглі сцвярджаць, што ўсе дарогі ідуць праз іх горад, бо ён займаў важнае палітычнае і геаграфічнае становішча на карце Еўропы.
Камянецкі край – радзіма многіх вядомых людзей: гісторыка, грамадскага дзеяча, першага прэзідэнта Акадэміі навук Беларусі Усевалада Ігнатоўскага; асветніка, публіцыста і палітычнага дзеяча Міхаіла Карповіча; тэатральнага дзеяча і пісьменніка Уладзіміра Стэльмаха, паэта Васіля Жуковіча.