У аўтабіяграфіях многіх пісьменнікаў, напісаных у розныя часы, заўважаюцца вялікія разыходжанні ў паказе некаторых вехаў жыцця. Напэўна, гэта дыктавалася часам, калі трэба было выяўляць абачлівасць у паказе падзей і ўспамінаў пра людзей, якія былі рэпрасаваныя. У А. Куляшова таксама назіраюцца такія разыходжанні, але яны не зведзеныя ў адзінае біяграфічнае рэчышча. Гэта яшчэ адна з праблем для рашэння пры выданні акадэмічнага Збору твораў А. Куляшова.

У нататцы «Некалькі слоў аб сабе» Аркадзь Куляшоў піша лаканічна: «Нарадзіўся я 6 лютага 1914 года на Магілёўшчыне ў мястэчку Самацэвічы Касцюковіцкага раёна». Аднак ужо і тут бачыцца недакладнасць: тады не было такога раёна, бо існавала іншае адміністрацыйнае вызначэнне. Нічога паэт не згадвае і пра хату, у якой ён быў немаўляткам. Захаваўся ў літаратуразнаўстве стэрэатып, што А. Куляшоў нарадзіўся і вырас у былой карчме. Але гэта далёка не так. Тады бацькі, відаць, жылі на кватэры, якую звычайна наймала падраздзяленне навучальнай акругі. У Расійскай імперыі настаўнік не павінен быў займацца ніякай гаспадарчай дзейнасцю, паколькі гэта падрывала імідж настаўніка як прадстаўніка дзяржаўнай структуры. Карчма ў лёсе сям’і Куляшовых з’явілася значна пазней. Гісторыю яе падае А. Куляшоў у пачатку паэмы:

Хата будавалася

Перад той вайной

I не проста звалася

Хатай, а карчмой [2, с. 301].

Дык вось, як сведчыць сам паэт, хата была набыта настаўнікамі ўжо ў драматычныя гады рэвалюцыі і грамадзянскай вайны, калі апошні ўладальнік паспяшаўся пазбавіцца ад такой уласнасці, якая проста магла стацца дымам.

​