Резюме:

В статье на материале юношеской лирики известного белорусского поэта

Аркадия Кулешова показано, как, углубляясь в духовный мир своего героя, поэт блестяще

смог создать яркий обаятельный образ довоенного комсомольского поколения.

Прослеживается внутренняя связь образов и мотивов юношеской поэзии Кулешова

с его проблемно-общественной лирикой сегодняшнего дня.

​

Сталага лірычнага героя Аркадзь Куляшоў адкрыў яшчэ ў 30-я гады, калі паявіўся яго глыбока лірычны цыкл «Юнацкі свет». Творы агульнапрызнанага юнацкага цыкла – «Дружба», «Маладосць», «Ельнік», «Бюро даведак», «Песня лістаносца», «Карусель», «Глушцы», «На сотай вярсце», «Шэршні» – давалі ўжо яскравае ўяўленне аб духоўным вобліку лірычнага героя Куляшова, чалавека звычайнага, з яго высокім эмацыянальна-рамантычным светаўспрыманнем, бязмежнай улюбёнасцю ў «далі дарагія», у маладую рэспубліку Саветаў, у яе дзёрзкія планы і здзяйсненні.

У асобе куляшоўскага рамантыка паядналіся чалавек і грамадзянін новай савецкай краіны з яе «шчасцем надзейным».

Даволі яркую вычарпальную характарыстыку лірычнаму герою Куляшова даў Іван Навуменка: «Разам з пачуццём уласнай годнасці ў героя гэтага надзвычай абвострана грамадскае пачуццё, пачуццё адказнасці перад радзімай, народам за поспех агульнай справы». Куляшоў адкрыў новага героя, свайго маладога сучасніка. Будучы асобай глыбока біяграфічнай, інтымнай, яго герой не замыкаецца ў сферы асабістага жыцця. Наадварот, асабістае, інтымнае з высокай нотай жыццёвай праўды, тое, што ўнутрана блізка паэту, неад’емна «ад патаемных куточкаў» (I. Навуменка) уласнай душы (першы трактар на сяле і шчырае захапленне ім, святочныя кірмашовыя каруселі, светлыя, глыбока кранаючыя сустрэчы і ростані, да драбніц знаёмыя дарагія рэаліі школьнага жыцця, маляўнічыя краявіды роднай прыроды, удзел у калектыўных буднях і ўрачыстасцях) – усё гэта атрымлівае ў яго паэзіі грамадзянскае абагульняючае значэнне, мае дакладны пункт адпраўлення ў біяграфіі цэлага пакалення, з якім вырас і ўзмужнеў паэт. Менавіта таму і стаў Куляшоў шчырым выразнікам духоўнага вопыту савецкай моладзі 30–40-х гадоў, што, паглыбляючыся ў інтымны свет героя, ён так ярка, псіхалагічна асязальна выявіў жывыя чалавечыя страсці, насычаныя высокімі рэвалюцыйнымі ідэаламі маладой краіны Саветаў, якія з маленства, з ранніх год сталі нормай жыцця, паветрам новага племя арлянят.